De laatste roman van Esther Gerritsen, De terugkeer, kent een sterk plot, dat aan Couperus doet denken. Maar het is niet het plot dat de grootste indruk op mij maakte. Het was één alinea, of misschien wel, een woord van twee letters.
Lees “Én” verderAuteur: Jan-Willem Swane
Een onaangenaam mens
Niemand hoeft in Amsterdam in eenzaamheid begraven te worden. Daar zorgt Stichting De Eenzame Uitvaart voor. Lang regelde F. Starik dat er bij de uitvaart een speciaal geschreven gedicht werd voorgedragen. Na zijn vroege overlijden in 2018 heeft Joris van Casteren zijn rol overgenomen.
Van Casteren regelt niet alleen een dichter, hij schrijft ook —soms op basis van zeer beperkte gegevens— portretten van de overledenen.
Is er iets afschrikwekkenders dan alleen sterven? Kan je leven meer mislukken dan dat? De verhalen van Van Casteren zijn dan ook stuk voor stuk indrukwekkend.
Lees “Een onaangenaam mens” verderKunst houdt op waar men haar begrijpt.
I.K. Bonset, juni 1920.
Deze intrigerende quote kwam ik tegen op de wikipedia-pagina over I.K. Bonset. Ik kwam er zo achter dat Bonset de pennaam was van de Stijl-kunstenaar Theo van Doesburg.
Waarom zocht ik Bonset op? Omdat ik van de onvolprezen mailinglijst ljcoster een gedicht van hem toegestuurd kreeg. Deze mailinglijst stuurt al sinds de jaren negentig (?) iedere werkdag een gedicht toe. Je hoeft je alleen maar even aan te melden.
De gedichten zijn ook terug te vinden op het weblog Neerlandistiek. Daar krijg je in het weekend nog zelfs twee gedichten extra.
Wikipedia, ljcoster, neerlandistiek. Soms vergeet je wat een rijkdom het internet gebracht heeft. Je moet het alleen even weten te vinden.
Te veel voor een week (en waarom ik Twitter verliet)
Wat een week.
- Een Amerikaanse president die zijn QAnonnenvoer afstuurt op het parlement. Dat zijn coup mislukt ligt enkel aan zijn luiheid en incompetentie.
- Een partij die voorstelt om 1 miljoen Nederlanders het kiesrecht te ontnemen. Maar het is om Nederland weer ouderwets gezellig te maken, verkondigen diverse media.
- Een politicus die aan een gefilmde, gezellige, borreltafel leugen na leugen mag verkondigen. De presentator, een vriend, laat het allemaal begaan.
Het is om woest van te worden. Alle waarden waarmee ik ben opgegroeid, worden hier gekrenkt. Nooit meer fascisme lijkt niet zo zeker meer.
Waar vindt de woede haar uitweg? Zeker tijdens een lockdown is Twitter het ventiel. Daar uit ik mijn spitsvondigheden, benoem ik opzettelijke en abusievelijke denkfouten, plaats ik me aan de goede kant van de geschiedenis.
Lees “Te veel voor een week (en waarom ik Twitter verliet)” verderMuziek als bindmiddel
Eind maart 2020. We werkten al twee weken thuis en dachten dat het nog wel enige tijd zou kunnen duren. Het team communicatie kreeg de vraag hoe we konden helpen de staf van de onderwijsinspectie bij elkaar te houden. We zorgden voor een gefilmde paasboodschap van de stafhoofden. Daarin vertelden ze onder andere naar welke muziek ze luisterden toen ze ooit aan het blokken waren voor hun eindexamen. We riepen collega’s op in een app-groep ook hun studie- en thuiswerkmuziek te delen.
Lees “Muziek als bindmiddel” verder#kerstboomgate
Het begint traditie te worden: de koning houdt zijn kersttoespraak, en een deel van het volk is verontwaardigd. Niet om wat hij zegt, maar omdat er geen kerstboom in de kamer staat. Schande, we geven ons over aan de moslims!
Lees “#kerstboomgate” verderThé Tjong-Khing: een kleurenfeest
Waarom zou je naar een expositie gaan van een kunstenaar wiens werk je al uitgebreid uit zijn boeken kent? Want Thé Tjong-Khing (geboren in 1933) is al actief sinds 1956, eerst als striptekenaar en vanaf de jaren 70 als illustrator van kinderboeken (zoals de Vos en Haas-serie en de taartenboeken).
Lees “Thé Tjong-Khing: een kleurenfeest” verderUitgelezen: Inventaris van enkele verliezen door Judith Schalansky
Op het eerste gezicht ziet Inventaris van enkele verliezen (2020) van Judith Schalansky eruit als andere boeken. Een harde kaft, een geheimzinnige donkere omslag (dat van het origineel Verzeichnis einiger Verluste nog net iets obscuurder). Maar de band houdt wat geheimen verborgen.
Lees “Uitgelezen: Inventaris van enkele verliezen door Judith Schalansky” verderDe tweede golf: boos, maar op wie?
De tweede golf heeft de kust bereikt, en het is nog maar september. Drama dreigt, in ziekenhuizen, verpleeghuizen, maar ook in de economie. Je kunt nog hopen de exponentiële groei van het aantal besmettingen niet zal leiden tot overspoelde ic’s en mortuaria. Maar de hoop is dun. Ontwikkelingen in Frankrijk en Spanje lijken erop te duiden dat er slechts sprake is van vertraging. Besmettingen begonnen daar bij jongeren, maar sprongen over naar ouderen.
Lees “De tweede golf: boos, maar op wie?” verderOde aan een vulpen
Hoe oud de pen is, kan ik haar niet meer vragen. Het is een Parker 51, die alleen uit de inktpot gevuld kan worden. Deze pennen zijn gemaakt van 1948 tot 1972. Specialisten kunnen deze pen, met gouden dop en navy green houder, vast preciezer dateren. Ik houd erop dat mijn moeder hem gekregen heeft tijdens haar middelbare schooltijd of kort daarna. Ergens in de tweede helft van de jaren vijftig of het begin van de jaren zestig.
Lees “Ode aan een vulpen” verder