Mijn studie geschiedenis bestond grotendeels uit zelfstudie. Zo was ik in de gelegenheid om iedere vrijdag van ’s ochtends vroeg tot half vijf ’s middags naar Het Gebouw (1984-1992) te luisteren. Het was een een opmerkelijke mengeling van radioreportages uit binnen- en buitenland, interviews, beschouwingen en komische onderdelen, zoals Dorrestijns Pers Agentschap (DPA) van Hans Dorrestijn. (Met veel nieuwsberichten over de KOD, de Kinder Opruimings Dienst.) Dit alles aan elkaar gepraat door de legendarische Cor Galis.
Het vond plaats in een virtueel gebouw (dat grote gelijkenis vertoonde met het echte gebouw waarin het werd opgenomen). Als er gasten kwamen, werden ze eerst met een gesprekje ontvangen bij de receptie (bemand door Harmke Pijpers en Diny Bangma), alvorens ze doorgeleid werden naar de kamer waar het gesprek plaats zou vinden. Je hoorde de gasten door de gangen lopen. Zo werd voortdurend de verbeelding van de luisteraar aangesproken.
In mijn jeugd ben ik paar keer naar een radio-opname geweest. Bijvoorbeeld om een brief voor te lezen die ik aan de Ko de Boswachtershow (met Burny Bos) had geschreven. Elke keer was het een ontgoocheling. De verbeelding viel in scherven.
De huidige radio bij de NPO doet zelden meer een beroep op de verbeelding, op de documentaires bij Radio Doc en een enkel hoorspel na. Sterker, je kunt meekijken met de webcam. De magie is verdwenen.
Dit is het vierde deel uit een reeks over de radio. Eerdere delen zijn:
- Scarabaeus Cogitans over Maarten Biesheuvel
- Just a Minute
- De Wilde Wereld