In de tien jaar dat ik nu hardloop heb ik aan geen leukere wedstrijd meegedaan dan de Rondehoeploop in Ouderkerk aan de Amstel. Zondag 14 mei liep ik hem voor de tweede keer, en ik heb weer genoten van de schoonheid en de knusheid.
Allereerst de schoonheid: het parcours is eigenlijk niet meer dan een rondje over de ringdijk van de Rondehoep, langs de rivieren de Bullewijk, de Waver en de Amstel.
De enige doorgaande weg in de polder is die over die dijk. Dat maakt het tot een bijzondere polder. In het midden van de polder kunnen weidevogels ongestoord broeden. Als je het geluid van de A9 achter je hebt gelaten, is het amper voor te stellen dat je je nog onder de rook van Amsterdam bevindt. Je hoort vogels en kikkers, ziet bloemen en oude boerderijen, en hebt een ongekend weids uitzicht. Pas als je na 10 kilometer bij de Amstel komt, en richting het noorden loopt, begint het weer te voelen als bewoonde wereld, met de pleziervaart op de rivier en het dorp Nes aan de overkant.
